میدان نفتی سروش
میدان نفتی سروش | |
---|---|
کشور | ایران |
منطقه | استان بوشهر |
مکان | جزیره خارگ |
خشکی/دریایی | دریایی |
گردانندگان | شرکت نفت فلات قاره ایران |
شریکان | شرکت ملی نفت ایران |
پیشینه میدان | |
اکتشاف | ۱۹۶۲ |
میدان نفتی سروش از میدانهای نفتی ایران در خلیج فارس است، که در استان بوشهر و در ۸۳ کیلومتری جنوب غربی جزیره خارگ، قرار دارد.[۱] میدان سروش در سال ۱۹۶۲ میلادی کشف شد و با حفر اولین چاه با تولید روزانه حداکثر ۱۴ هزار بشکه نفت از لایه کژدمی، به مرحله بهرهبرداری رسید. میدان نفتی سروش در طول جنگ ایران و عراق بشدت آسیب دید و به دلیل خسارات وارده، تولید نفت از این میدان متوقف گردید. پروژه توسعه و نوسازی این میدان در اواخر سال ۱۳۷۸ آغاز شد و در اواخر سال ۱۳۸۰ با تولید اولیه ۱۰۰٫۰۰۰ بشکه در روز آغاز گردید. از سال ۱۳۸۴ بتدریج تولید میدان سروش نیز همانند اغلب میادین نفتی کشور، سیر نزولی به خود گرفت و تا سال ۱۳۸۸ به ۹۰ هزار بشکه کاهش پیدا کرد.
این میدان در فاصله ۱۱۰ کیلومتری از منطقه بهرگان واقع شدهاست. مساحت تقریبی میدان سروش در حدود ۲۶۰ کیلومتر مربع میباشد و با بیش از ۱۵ میلیارد بشکه نفت درجای اولیه، از میدانهای بزرگ نفتی غرب خلیج فارس بشمار میآید.[۲] میدان نفتی سروش از میادین نفتی تحت مدیریت شرکت نفت فلات قاره ایران میباشد.
خسارات در زمان جنگ
[ویرایش]- تأسیسات این میدان در طول سال ۱۳۶۱ بارها مورد حمله موشکی قرار گرفت که با تلاش پیگیر کارکنان از بروز هرگونه نشت نفت از چاهها یا آتشسوزی جلوگیری شد و قسمتهای صدمهدیده تا حدی ترمیم و مرمت شدند.
- پس از دو بار حمله شدیدی که در سال ۱۳۶۲ روی تأسیسات بهرهبرداری و سکوی چاههای سروش صورت گرفت، این تأسیسات بهتقریب غیرقابل استفاده شد و نیاز به تعمیرات اساسی و تعویض بسیاری از تجهیزات پیدا کرد.
- تأسیسات بهرهبرداری دریا و سکوی اصلی چاههای میدان سروش که روی بارج پاسارگاد قرار داشت، پس از حمله دشمن در سال ۱۳۶۲ غیرقابل استفاده شد.
- بارج پاسارگاد، چاههای سروش و کل تأسیسات این میدان در حملات ۱۰۰ درصد تخریب و سبب آتش گرفتن چاهها، فوران نفت، غرق شدن سکوهای چاه و توقف تولید این میدان شد.[۳]
منابع
[ویرایش]- ↑ shana.ir
- ↑ «بررسی احتمال افزایش نفت درجای میدان سروش». وبگاه شرکت ملی نفت ایران. ۱۳۸۳.[پیوند مرده]
- ↑ هفته نامه مشعل (۶ مهر ۱۴۰۱). «سکوهای اقتدار». شانا.